İÇ DÖKÜŞ...

 
Neredeyse tüm ümidimi kaybetmiştim...

"Üç ağaç" için çıkan olaylar karşısındaki durumumuzun içler acısı hali depresyona girmeme neden oldu. Yıllardan beri izlemediğimiz televizyon açıldı ve gözler Halk Tv'ye kilitlendi. Evde, iş yerinde sürekli aynı konular konuşuldu; hükümetin tavrı, söylemleri  beni gittikçe çıkmaza sürekledi.


Hüngür hüngür ağlayarak tencere-tava ile kendimi avutmaya çalıştım. Elimizden geldiğince ve dostların da desteği ile tüm ülkemize şifa enerjileri gönderdik. Yitip giden canlar, acılı aileler... Ateş düştüğü yeri yaktı. Değişen hiçbirşey yok! Hükümet dediği dedik ve önce biraz göz boyayacak sonra yine her konuda istediğini yapacak!!! Kanımca tek ve en önemli sonuç; halkın gözünün açılması ve gençliğin "bu iş bu kadar kolay değil, istediğini yapsan da en azından öyle lup diye yapamayacaksın biraz uğraşman gerekecek" mesajını ilgililere vermesidir.

Hayat devam ediyor. İşler güçler takip istiyor. İş hayatı acımasız, hata kabul etmiyor! "Kendini toplamalı ve işine odaklanmalısın" telkinleriye biraz biraz kendime geldim, senelik izniminde devreye girmesiyle şimdi herşey daha iyi.

Tam olarak planlanmış, rolleri verilmiş ve çok iyi yönetilen bir oyun içindeyiz! Kimler geldi, kimler geçti; elbette şimdikilerin de sonu gelecek ve isimleri bile anılmayacak. Evet biliyorum; yaşarken çok zor. Nereye, ne zamana kadar sürecek, onu bilemiyorum.

Yaptıkları, eğitim sistemimizin tamamen bitirilmesi, farkındalığın ortadan kaldırılması ve sadece temel ihtiyaçlarını karşılayabilen bireyler oluşmasını sağlanması; bu iyi değil. Bakalım zaman bize neler gösterecek ve hak yerini ne zaman bulacak?

Çocuklarımıza, yarınlarımıza her zaman düşünmelerini, değerlendirme yapmalarını, bir fikri körü körüne kabul etmeden önce en az bir gün o konu üzerinde kafa yormaları gerektiğini öğretebilrisek en azından onların geleceklerinin farklı olacağını düşünüyorum.

Olay "üç ağaç" için çıkan bir olay değildir. Bunu, bizi yönettiğini zannedenler de çok iyi biliyor. Olay ÖZGÜRCE nefes alabilmektir. ÖZGÜRCE aldığımız her nefesi tüm hücrelerimizde hissedebilmek, ÖZGÜRLÜĞÜ vücuda getirmektir.

HEPİMİZ BU VATANIN EVLATLARIYIZ!

HEPİMİZ BİRİZ, TEK VATAN, TEK BAYRAK, TEK MİLLETİZ...

Bu böyle biline...

Hamiş: Duyguların yazıya dökülmesi insanı gerçekten iyi hissettiriyor...

Duygu Ceritoğlu

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

GECENİN IŞIĞI - ŞEBNUR ALTIN