CAN YOLDAŞI

Öyle yalnız hissediyorum ki bazen kendimi; savunmasızım. Dünyada benden başka hiç kimse yokmuş ve bir çölün ortasında kalakalmışım gibi. Sizde hiç böyle hissediyor musunuz? Arayacak, konuşacak hiç kimseniz yokmuş gibi? Nefes almakta bile zorlanıyorsunuz. “Birisini arasam, belki sesini duyunca içimi rahatlatır” diye telefonunuza bakıyorsunuz. Telefon rehberinizde belki onlarca isim var ama yine de konuşacak hiç kimse yok! Sonra birden, O’nu düşünüyorsunuz, ruhunuzu aydınlatan, içinizi rahatlatan, size nefes olan kişiyi. Şimdi yanınızda olamasa bile, kısa zamanda yanınızda olacağını biliyorsunuz ve yavaş yavaş nefes alabildiğinizi duyumsuyorsunuz. Çünkü “O” sizin sırdaşınız, dostunuz, kardeşiniz, sığınağınız, en güvendiğiniz, yol arkadaşınız, can yoldaşınız… Tekrar hayata dönmek, kendinizi daha iyi hissetmek için “O”’nun varlığını düşünmek bile yetiyor…

Duygu